Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Duo Reges: constructio interrete. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?

Bork

Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Inde igitur, inquit, ordiendum est. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Tu quidem reddes;: Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?
Bork: Utilitatis causa amicitia est quaesita.
Itaque fecimus.: At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est.
Bork: Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
Primum divisit ineleganter;: Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.

Nec tamen exprimi verbum e verbo necesse erit, ut interpretes indiserti solent, cum sit verbum, quod idem declaret, magis usitatum.

Non potes, nisi retexueris illa.
Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.
Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.

Restinguet citius, si ardentem acceperit.

Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Tu quidem reddes;

Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito
fuisse?

Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum
coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?

Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
Quarum cum una sit, qua mores conformari putantur, differo eam partem, quae quasi stirps ets huius quaestionis.
Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
Commentarios quosdam, inquam, Aristotelios, quos hic sciebam esse, veni ut auferrem, quos legerem, dum essem otiosus;
Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?
Hos contra singulos dici est melius.